భక్తుల ఇంటికి బాబా వస్తూనే వుంటాడట !

బాబాను అమితంగా ఆరాధించే భక్తులు తమ ఇంట్లో జరిగే శుభకార్యాలకు ఆయనని ఆహ్వానించేవారు. ఆయన తప్పక రావలసిందేననీ ... తమ ఇంట్లో భోజనం చేసి వెళ్లవలసిందేనని పట్టుపడుతూ వుండేవారు. వేడుక జరుగుతోన్న ప్రదేశంలో ఆయన పాదం మోపితే అంతకుమించిన అదృష్టం లేదని అంటుండేవారు. బాబా మాత్రం చిరునవ్వునే సమాధానంగా ఇస్తూ ఉండేవాడు.

ఒకసారి ఒక భక్తుడు మశీదులో కూర్చున్న బాబాను దర్శించుకుంటాడు. కొన్నిరోజుల క్రితం జరిగన అతని కూతురి వివాహాన్ని గురించి బాబా ప్రస్తావిస్తాడు. తన కూతురు వివాహం బాగానే జరిగిందని ఆ భక్తుడు చెబుతాడు. తాను స్వయంగా వచ్చి ఆహ్వానించినా బాబా రాకపోవడం పట్ల తన మనసు ఎంతగానో నొచ్చుకుందని అంటాడు. భోజనం వడ్డించిన తొలి విస్తరిని బాబాకి అన్నట్లుగా ప్రత్యేకంగా తీసి, ఆ తరువాతే అందరికీ వడ్డన చేశామని అంటాడు.

అలా వడ్డించబడిన తొలి విస్తరిని ఏంచేశారని అడుగుతాడు బాబా. బంధుమిత్రులకు తాను వడ్డన చేస్తుండగా ఒక ఫకీరు వచ్చాడనీ, తన భార్య ఆయనకి ఆ విస్తరిని అందించగా జోలెలో వేసుకుని వెళ్లాడని చెబుతాడు. బాబానే ఆ రూపంలో వచ్చి తమ ఇంటి భోజనాన్ని స్వీకరించాడని తాము సంతోషించామని అంటాడు. కానీ బాబా వస్తే తమకి ఇంకా సంతృప్తిగా ఉండేదని అంటాడు.

ఫకీరుగా ఆ ఇంటికి వచ్చిందీ ... తొలి విస్తరిని అందుకున్నది తానేనని చెబుతాడు బాబా. తాను ఈ రూపంలో మాత్రమే ఉంటానని అతను అనుకోవడం వలన గుర్తించలేకపోవడం జరిగిందని అంటాడు. తన భక్తులు ప్రేమానురాగాలతో ఆహ్వానిస్తే తాను ఏదో ఒక రూపంలో తప్పకవస్తాననీ, ఆశీస్సులను అందజేస్తానని చెబుతాడు. దాంతో ఆ భక్తుడు ఆనందంతో పొంగిపోతూ ఆయన పాదాలపై వాలిపోతాడు.